Welcome in Karalkapakstan, mud-country - Reisverslag uit Nukus, Oezbekistan van De camionet van Benji&Margot - WaarBenJij.nu Welcome in Karalkapakstan, mud-country - Reisverslag uit Nukus, Oezbekistan van De camionet van Benji&Margot - WaarBenJij.nu

Welcome in Karalkapakstan, mud-country

Door: Benji & Margot

Blijf op de hoogte en volg De camionet van Benji&Margot

29 November 2009 | Oezbekistan, Nukus

Hallo!

Dit is alweer het laatste verslag vanuit Oezbekistan.
Eerst en vooral: blijkbara volgt Man Bijt Hond de E 40, dit is ongeveer dezelfde route als wat wij doen, zeker de moeite dus om te kijken en nog meer. Onze gastheer in Tashkent, Pim en onze tolk, Ildar komen er ook in voor!
We zijn naar Bukhara gereden, deze stad is in z'n geheel mooi, alles past goed bij elkaar.
We hebben er ook een Franse familie ontmoet, vergeleken met hen is onze reis peanuts. Neem zeker eens een kijkje op famillenomade.free.fr! In Bukhara mochten we op de parking van een viersterrenhotel slapen!
Vandaar zijn we naar Urgench gereden, door de woestijn. JB heeft gedurende 5 uren, 300 km een kapotte auto met 5 Oezbeken getrokken. Plots waren we ze wel kwijt, het touw was doorgeknapt... ;) 't Was een echt karwei.
Van Urgench zijn we doorgereden naar Khiva, een volledig ommuurde stad, we zijn in de hoogste minaret van Oezbekistan geweest, onze dijen konden nog 2 dagen nagenieten.
Blijkbaar was die minaret nogal romantisch, want een heleboel koppeltjes vonden het leuk om de traphal te barricaderen...
In Khiva hebben we ook eens pannenkoeken gebakken, het eten is op z'n zachts gezegd nogal eentonig hier... Wel lekker, aar de keuken in KAZ, KYR en OEZ is gelijk en je hebt keuze uit ongeveer 5 gerechten...
Ook over de toiletten zal ik hier niet uitwijden, de WC-cultuur is hier hmm laat ons zeggen 'anders'..
Na Khiva hebben we een speurtocht gehouden naar de golden ring. Dat zijn allemaal oude modderachtige forten, ze hadden ons gezegd dat je ze allemaal kon doen in 1 dag, mooi niet dus we hebben er meer dan twee dagen aan bezig geweest, maar ze waren allemaal zeer impressionant! Tijdens onze tocht hebben we superveel speciale mensen tegengekomen! We kregen zelf een serenade met een of ander Oezbeeks instrument van een verdwaalde herder te midden van de woestijn.
Daarna zijn we in Karakalpakstan binnen gereden, een apart deel in Oezbekistan, met z'n eigen taal, eigen volk en vooral VEEL modder. Permanent rijd en stap je door de modder... Ook in de tuinen van de mensen.
Karakalpakstan is niet de meest fleurige regio, ze zijn getroffen door het verdwijnen van de Aral-zee.
We zijn tot in Moynaq gereden, ooit een vissersdorp, maar nu zowat 150 km van de zee verwijderd.
Daar zagen we dan ook het (bekende) botenkerkhof.
Nu zijn we in Nukus, vanavond slapen we nog het liefst voor de bareel van de grenspost, om morgen zo snel mogelijk in Turkmenistan te zijn. We hebben vijf dagen om in Turkmenbashi op de boot te zitten richting Baku.
Die boot kan lang onderweg zijn, we zullen dus goed eten moeten stockeren! ;)

Hi!

After Samarkand we went to two other Silk Road cities: Bukhara and Khiva.
Both of them different but impressive.
In Bukhara we met a French Family who do something really cool, for those who speak French famillenomade.free.fr

Crossing the desert from Bukhara to Khiva we pulled (actually our car pulled) a broken Uzbek car for 300 km...

We also visited several very old mud-castles, we were told it would take one day but it took us more than 2 days to find them all.

After entering the republic of Karalpakastan we drove to Moynaq, once a fisher town, now 150 km away from the Aral Sea, not the most joyful place. We saw the boat cemetary, not so nice.

Tonight we want to sleep in front of the Border Barrier, to be the first to go out of Uzbekistan and enter Turkmenistan. In 5 days we have to cross the country and take the boat to Baku!


Priviet,

A defaut de me repeater, nous avons de nouveau eu droit a plein de nouvelles experiences depuis notre derniere mise a jour. Internet n est malheureusement pas plus rapide et les photos sont encore une fois impossible a uploader.

On est vraiment dans une autre époque ici. Aussi bien les monuments nous transportent dans une époque lointaine, que le mode de vie des gens ici qui nous ramene 50 ans en arriere. Les expressions comme allez au petit coin prenne beaucoup plus leur sens. Des maisons avec une sorte de construction a l exterieur au fond du jardin comme toilette sont quasiment la norme. Mais cela ne les empeche pas de nous donner une bonne grande lecon d hospitalite. J espere que ni moi ni margot oubliera cela et qu on le reproduira chez nous.

Pour ce qui est des munuments ils sont toujours aussi impressionants. Bukhara fut notre premier arret après notre dernier update. De vieilles medressa minarets et munments ainsi que ville fortifies en terre glaise nous ont enchante de par leur beaute. On a eu la chance de rencontrer une famille qui faisait le meme periple que nous avec la mongolie en plus. Ils sont 6 et voyages aussi en mobil home. Pas la peine de dire que ce n est pas le meme gabarit que le notre, le pere a mis 4 ans a le construire lui meme : famillenomade.free.fr

Ensuite en route pour Khiva en traversant un desert de 450km ou bonne ame que je suis je me suis arrete car il y avait une voiture en panne… resultat, j ai pu les tirer pendant plus de 300 km. On les a quand meme perdu une fois en route, mais sinon Jolly a bien fait cela. Mais ce n est pas de sitot que je recommencerai cette experience.

Khiva en vaut vraiment la peine, une ville muse intacte en plein Coeur de la ville. On a pu se garer a 150m de la. On a meme prit le temps de faire des crepes, ce qui nous a replonge at home pour un instant.

La police a definitivement recu des consignes en ce qui concerne les tourists car on a eu aucun, mais vraiment, aucun probleme (ils nous ont meme aide). On verra si c est aussi le cas au Turkmenistan.

Apres comme on avait le temps, on est parti a la recherché des chateau perdu dans le golden ring. Tout un tas de vieux, tres tres vieux, certain date de l époque du Christ. Jen e comprend pas comment ces fortification en terre glaise ont put tenir le coup, mais cela vaut vraiment la peine. Certain sont quand meme tres difficile a trouver.

En route pour la mer d aral, ont a meme eu la chance de decouvrir un qui n etait pas repertorie sur notre liste. Vraiment genial de trouver ca au plein milieu du desert.

La mer Aral vaut le deplacement , mais si la region est vraiement devenue tres pauvre. Les gens chez qui on a loge n avaient plus ete paye depuis 3 mois. Mais voir les epaves et marcher a meme les ex fonds marins est une experience marrante. Moynaq se trouve a plus de 150 km de la mer de nos jours et etait le plus grand port marin sous l URSS. Ironie, l insigne de la ville est encore toujours un poisson…

Enfin bref, c est ici que se termine notre experience Ouzbeke et demain on va, essayer, de traverser la frontiere avec le Turkmenistan.

Papa, Maman et ceux qui s inquiterait, il est normal que l on ne donne pas de nouvelles de sitot, car pas internet au Turkmenistan et après le bateau qui apparement peut rester 6 jours bloque devant le port…

Benji Margot et Jolly Bumper



  • 29 November 2009 - 14:41

    Simon:

    Welk eten is dat dan?

  • 29 November 2009 - 19:40

    Paps:

    Que de merveilles, tant témoins du passé que humains du présent, doivent remplir votre coeur et votre esprit. je crois que si vous arriver à ces contacts aussi intenses, c'est à la base, grace à votre nature généreuse et rayonnante. Nous serons tous avec vous pendant le "black out" et tel Houston qui guette le signal de la navette qui tourne autour de la lune, nous attendrons impatiemment de vos nouvelles aussi tôt que possible. (ouf, plus que 24 x dormir et on vous serre à nouveau dans nos bras)

  • 29 November 2009 - 20:29

    Adri:

    Pinguin for President !!

  • 29 November 2009 - 22:14

    Maud:

    Jules heeft een kotgenoot die russisch studeert en hij organiseert deze week een russisch diner op hun kot, t zal dus smullen worden wss :D

  • 30 November 2009 - 15:41

    Lesapprentismalgache:

    nous on veut bien aussi vous serrer dans nos bras...mais apprès une bonne douche. Ces petits coins ne nous inspirent que très peu. We gaan er mee akkoord: PP voor Pinguin for President anders kan het ook MJBPP worden. Al 3 stemmen percies;-)succès.

  • 30 November 2009 - 15:44

    Maman:

    Ne pas s'inquiéter....plus facile à dire qu'à faire...Mais je suis réellement impressionnée par la manière dont vous abordez ce voyage!
    Bientôt ( j'espère ) un bon steak frites...mais en attendant, profitez à fond de toutes vos aventures , ici c'est le train-train ( ce qui n'est pas toujours désagréable...).
    Je trouve que jb vous rend de super services et il ne m'en faut pas plus pour la trouver terrrrrrrrrrriblement sympathique ......Ce qui n'était pas gagné au départ . Cia les amoureux et dès que vous le pouvez, n'oubliez pas de donner de vos nouvelles car sinon papa est intenable...xxxxxxxxxxx

  • 30 November 2009 - 21:40

    Marilyn:

    hier ben ik dan ook eens, twerd wel ns tijd (al zeg ik het zelf) Amai ten eerste ben ik echt onder de indruk over al jullie reisverslagen! chapeau hoe jullie het thuisfront zo op de hoogte houden.
    kben vooral blij te lezen dat jullie het goed stellen, dat de camion (na enkele herstellingen) nog steeds ter goede dienst is en dat de vele flikken, die jullie onderweg blijkbaar tegenkomen, het jullie niet al te lastig maken...
    kzou zeggen doe zo voort, geniet nog van jullie avontuur en ondertss geniet ik hier verder van het mijne, dat in vgl heel wat minder spannend is: voor de moment bezig met stage en vorige week een hartoperatie meegevolgd, wat ook wel indrukwekkend is ...

    groetjes

  • 01 December 2009 - 20:40

    GP Et Christine:

    coucou, j'arrive, je suis en retard.
    J'ai vu votre rapport dimanche soir et lundi et ce jour j'étais débordée de travail grace à GP. Merveilleux ce voyage. J'ai cependant vu une vidéo sur Khiva, le marché!!!
    Ce n'est presque pas possible que des choses pareille et aussi merveilleuses existes.
    Cela est vrai que nous étions très inquiets! le rapport hebdomadaire était toujours à l'heure, le jeudi à 14h30 pour nous.
    Cela devenait indispensable!
    je vous souhaite encore une bonne fin de route et à bientôt j'espère.
    ampère et cricri.
    Cherchez l'erreur?

  • 02 December 2009 - 22:25

    Fifi En Nana:

    Ook hier begint alles er modderig uit te zien en de examens zijn in aantocht.
    De boten liggen nog niet op een kerkhof maar varen nog steeds. Gelukkig maar.
    De afstand naar de zee blijft alhier gelijk.
    En zo kunnen we nog uren doorgaan.... Leve het lekkere Belgische eten.
    Groetjes en tot de volgende conversatie.

  • 04 December 2009 - 11:00

    KURT:

    Ge nadert stillekes de europese keuken, alhouwel ik denk dat honger een goede saus is en ge al zult geleerd hebben ongewone dingen te eten... klaaskoeken, marsepein, lievevrouwkes...ach nee dat is wat hier nu in de kast zit.
    Hou het maar droog op de overzet, we wachten tot er weer vaste grond onder uw wielen zit. Tot dan.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

De camionet van Benji&Margot

We trekken er honderd dagen op uit met onze Mercedes 308 mobilhome uit 1989!!!!! Nous partons pendant 100 jours avec notre Mercedes 308 autocaravan de 1989!!!!! We leave for 100 days in our Mercedes van from 1989!!!!!

Actief sinds 05 Juni 2009
Verslag gelezen: 251
Totaal aantal bezoekers 24595

Voorgaande reizen:

15 September 2009 - 23 December 2009

100 days!!!

Landen bezocht: